Anneke tatoeëerde dE toren

Anneke van Immerzeel schreef zich – net als meer dan 1.500 Amersfoorters – in voor de tattoo-actie. Ze werd geloot als een van de veertig gelukkigen en wist meteen wat het moest worden: de Onze Lieve Vrouwetoren. “Na bijna zeventig jaar laat ik mijn eerste tattoo zetten. Als groot Amersfoort-fan en verzamelaar van Amersfoort-items, kan dit niet missen!”

Waarom kiest u voor de toren?

“Voor mij is de toren hét symbool van Amersfoort. Als ik terugkom van vakantie met de trein of auto, dan zoek ik direct de toren. Zodra ik die zie, ben ik thuis. Ik neem altijd een miniatuur van de toren mee in mijn koffer en zet die op de foto voor een lokale kerk op mijn vakantiebestemming. Maar dat hoeft voortaan niet meer, want nu draag ik de toren altijd bij me!”

U draagt een broche van de toren en een Amersfoort armband, ketting en ring. Heeft u thuis ook zoveel Amersfoort items?

‘’Bijna alles! Ik heb een prachtige 3D-Koppelpoort van metaal. Hoe ik die in handen kreeg, is een verhaal op zich. Ik zag een foto van het beeld voorbijkomen op Facebook. Een mevrouw uit het Soesterkwartier had hem gespot in Duitsland. Je gelóóft het niet, maar ze heeft hem voor me gekocht én opgehaald in Duitsland!

Een andere favoriet is mijn verlichte toren van plexiglas. Er zit een ledlampje onderin dat op de top van de toren schijnt. Verder heb ik een kaars van de toren, een porseleinen exemplaar en verschillende van hout. Aan de muren hangen afbeeldingen, schilderijen en reproducties. Ook heb ik alle bordjes van de Keistadfeesten.’’

Wat betekent Amersfoort voor u?

‘’Het is mijn thuis. Mijn vader zegt altijd: ze bakken overal brood. Daar denk ik toch een beetje anders over. Vroeger had ik dat gevoel ook niet zo sterk, maar met de jaren ontwikkel je meer historisch besef. Ik ben steeds meer geïnteresseerd geraakt in de verhalen achter de stad. Bovendien heb ik hier een opleiding gevolgd, kinderen gekregen en vriendinnen gemaakt. Mijn hele ziel en zaligheid ligt hier.’’

Wat zijn uw favoriete plekken in de stad?

‘’De binnenstad vind ik het mooist als er niemand is. Wel kom ik iedere zaterdag op de markt om bloemen te halen. Vroeger ging ik daar al met mijn moeder heen om stof te kopen. Het Lieve Vrouwekerkhof is mijn favoriete plek om op het terras te zitten, onder de toren. Ook vind ik het heerlijk om door de Muurhuizen te struinen en naar binnen te gluren. En het Soesterkwartier, daar ben ik geboren en getogen. Mijn hart gaat helemaal open als ik daar doorheen fiets. Dan komen alle herinneringen boven. Je jeugdjaren maken nu eenmaal de meeste indruk. Ik heb er maar gewoond tot mijn achttiende, toen ik het huis uitging. Nu woon ik in Schothorst, wat ook zijn voordelen heeft, maar ik zou zo weer terugverhuizen.’’