Van Passie naar Vrijwilligerswerk
Voor Harald begon de liefde voor bussen al vroeg. “Het zat in de familie: mijn opa, vader en oom hadden deze interesse ook. Toen ik in 2023 mijn busrijbewijs haalde, kwam ik deze stadsbus uit 1979 tegen. Ik besloot vrijwilliger te worden bij de stichting.” De landelijke stichting zet zich in om bussen van vroeger rijdend te houden.
Een uniek stukje Amersfoort
De bus is meer dan zomaar erfgoed. Amersfoort had namelijk één van de laatste particuliere busmaatschappijen in Nederland. Waar elders Daf de standaard was, koos de Amersfoortse eigenaar Nefkens voor Leyland-bussen. Ze leken qua uiterlijk veel op elkaar, maar de blauwe kleur maakte de Amersfoortse exemplaren uniek en geliefd.
Herkenning en Herinnering
Wie de bus nu ziet rijden, reageert vaak met een glimlach. “Veel mensen zeggen: ‘Oh ja, we hadden vroeger inderdaad blauwe bussen in Amersfoort, dat weet ik nog goed!’”
Trots op rijdend erfgoed
Voor de vrijwilligers van Stichting Veteraan Autobussen is dit meer dan nostalgie. Het is stadstrots op wielen. “Ondanks dat veel bussen op elkaar leken, is het belangrijk dat juist zo’n afwijkend exemplaar behouden blijft. We zorgen er samen voor dat Amersfoort haar eigen stukje OV-geschiedenis niet vergeet.”
En zo rijdt de Amersfoortse stadsbus uit 1979 nog altijd door de straten. Een tastbare herinnering aan vroeger en een ode aan de vrijwilligers die dit mogelijk maken.
En zo rijdt de Amersfoortse stadsbus uit 1979 nog altijd door de straten. Een tastbare herinnering aan vroeger en een ode aan de vrijwilligers die dit mogelijk maken.
