Toos
Toos, die als klein meisje naar Amersfoort verhuisde omdat haar vader bij de cavalerie zat, herinnert zich hoe militairen regelmatig door de stad trokken.
Nico
Voor Nico is de toren de Amersfoorts trots. “Ik heb daarop leren klokkijken” grapt hij. Nico is nu leermeester van de klokkenluiders gilde en weet veel over de toren. Hij vertelde dat de vijand dacht dat de toren werd gebruikt als uitkijktoren tijdens de oorlog. Om ze te misleiden is er een pop op gezet en toen werd de toren beschoten. Niet zo slim want voor hetzelfde geld schieten ze de toren in puin. Gelukkig staat de toren nog.
De Onze Lieve Vrouwetoren
Bier, biljart en vechtpartijen: Het uitgaansleven van militairen.
Ze wonen al meer dan 50 jaar in hetzelfde huis, maar de straat is in die tijd veranderd. Vroeger stond hier tegenover een PMT.” Zegt Toos. Een protestants Militair Tehuis. Bij elke kazerne in Nederland zat wel een PMT of een KMT (Katholiek Militair Tehuis). “Militairen gingen hier heen om te ontspannen, biljarten en bier drinken.” Vertelt Toos. Of ze gingen naar de kroeg. “Op de Zuidsingel zat een kroeg, daar was het altijd vechten” zegt Nico lachend, “er vloog altijd wel eentje uit.”
Nico en Toos voor het huis waar ze al meer dan 50 jaar wonen.
Opgroeien tussen soldaten
De militairen in de stad was heel normaal. “We groeiden er mee op” zegt Toos. “Mijn vader bracht mij met een militaire wagen naar het station.” Nico herinnert zich nog goed hoe de tanks door de stad reden. “Het was heel normaal om soldaten te zien marcheren op het station,” zegt hij. In die tijd was het militaire leven overal, en Nico zelf diende bij de mariniers rond 1964.
Kazerne als speeltuin
Amersfoort had veel kazernes, zo had je onder andere de Bernardkazerne en de Juliana van Stolbergkazerne. Toos haar vader zat bij de cavalerie bij De Prins Willem III-kazerne. “Ik woonde daar vlak naast en dan speelde ik altijd op het kazerneterrein.” Vertelt Toos. Achter de Willem III had je een groot terrein waar de militairen oefenden en sportten. Ook was er een plas waar je met touwen overheen kon slingeren. “Daar speelden wij dus ook.” En bij de beestenmarkt had je een groot terrein met paardenstallen. “Als klein jochie ging ik daar wel eens kijken” vertelt Nico. Helaas is dit allemaal verdwenen.
Met trots laat Toos een foto van haar vader zien.
Garnizoensstad nu
Toen de Koude Oorlog eindigde en de dienstplicht werd afgeschaft, veranderde het militaire leven in Amersfoort. Veel kazernes werden gesloopt of omgebouwd tot appartementen. Toch blijft Amersfoort, met de Bernardkazerne als belangrijke factor, een garnizoensstad. “Daar wordt meer gedaan dan wij denken,” zegt Nico.
Nico en Toos hebben de stad zien veranderen, maar één ding is zeker: ze willen hier nooit weg.
Artikel en fotografie door: Femke Daems, HU-student Online Contentcreator. Geschreven voor Citymarketing Amersfoort t.a.v. themajaar: Amersfoort Garnizoensstad.
